10 JAAR BOARDX…DOOR DE ZONNEBRIL VAN MONI LUKKE!

We schrijven het jaar 2011... Moni Lukke is “the last surviving monitor” van de eerste generatie moni’s. Old and bold, but still rocking as hell! Hier zijn report!

Meer lezen

10 JAAR BOARDX…DOOR DE ZONNEBRIL VAN MONI LUKKE!

We schrijven het jaar 2011... Moni Lukke is “the last surviving monitor” van de eerste generatie moni’s. Old and bold, but still rocking as hell! Hier zijn report!


Het begon allemaal in de zomer van 2002: een Belgisch surfcamp in het Baskenland. Afgestudeerd en op weg naar Spanje. Opbouw van het camp, vier weken monitor en dan afbraak op het einde. We waren een kleine, hechte groep monitoren die de taken uitvoerden als een geoliede machine (om het met hoofdmoni Wiet zijn woorden te zeggen). Iedereen kende zo goed als alle taken en inspringen voor elkaar was vanzelfsprekend.

We leerden dat de kleigrond in Zarautz zich niet leende voor een handboor en de waterpas werd ons handelsmerk. Alles moesten we uitzoeken: eten bereiden voor een grote groep mensen, een supermarkt vinden waar ze Engels verstonden of zelf Spaans leren, de juiste gasfles vinden om mee te koken, bier en drank kopen met elk twee winkelkarren in de hand, leren barbecuen in de regen, vaste tafels in de grond steken op afhellend terrein… Maar één ding was zeker: we brachten dit allemaal tot een goed einde met veel anekdotes en lachsessies achteraf.

Beeld je maar eens in dat je voor tachtig personen kip moet te pakken krijgen terwijl je nog geen woord Spaans spreekt. Een kip uitbeelden met bijhorend geluid aan de beenhouwerij van de supermarkt terwijl er tien Basken rond je staan die het woord “chicken” niet begrijpen… Ja, we hadden er wat voor over om onze gasten toch maar een heerlijk avondmaal te kunnen geven.

Doordat de BoardX-clan maar uit een zestigtal gasten bestond, kende iedereen elkaar en vormden we al gauw één hechte groep. Samen uit, samen thuis! Alhoewel enkelen, hoe hard ze ook hun best deden, dikwijls op eigen krachten de bergtop niet meer haalden na een avondje downtown Zarautz. Maar gelukkig was er toen al het BoardX-busje dat dienst deed als taxi. Ook op en rond het strand werden we snel berucht en beroemd via onze “Extreme Petanque”, beachvoetbal en -volleybal. Het strandbarretje waarvan de eerste eigenaars nog steeds met ons bevriend zijn, hadden aan onze groep een goede klant.

Ik was zelf nog geen doorwinterde surfer en nu had ik de kans om een hele zomer lang dagelijks te surfen in plaats van twee weken per jaar en enkele zeldzame goede dagen in België. Vooral de ochtendsessies met grote swell, alleen met enkele medemoni’s in het water, zijn nog steeds memorabel. We stonden op met het eerste licht, zagen elkaar surfen, vallen, mee over the falls gaan, … terwijl er verder nog geen volk te bespeuren was.


Zo kreeg ikzelf ook de kans om de eerste Surf Instructor Course te volgen in Zarautz. Dat maakte dat ik sowieso zeker was van mijn taak: surfles geven, wat inhoudt dat je de hele dag aan het strand kan doorbrengen en ook surfen als je de kans hebt! Ons eigen surfniveau ging er op vooruit en zo maakten we kennis met een rechtse reef spot nabij Zarautz, waar we in die jaren met zes man in totaal surften. Rotsen onder je wil zeggen: peddelen en rechtstaan en vooral niet vallen tijdens je take off! Dat was kicken!

De monitoren vormden een heel hechte groep: veel mensen die elkaar reeds kenden van het sportkot en enkele niet-sportkotters die allemaal nog steeds bevriend zijn. Tien jaar later vormen wij de groep BoardEx en organiseren we tweemaandelijks een weekend of activiteit met z’n allen. Hierbij komen dan sowieso altijd de plezante, onvergetelijke verhalen van vele jaren plezier met elkaar en de gasten aan bod!

Het nagelkloppen met bijhorende opdrachten, het teelballenverhaal (later meer hierover), Pamplona, de feestjes,… Wij introduceerden ook veel activiteiten die nog steeds op het vaste programma staan van het camp zoals battle of the  sexes, campdans, pizza en avondsurf, strandsporten, …


Party time!
Zarautz staat ook synoniem voor megabangelijke feestjes. Het eerste feestje van de week was in de stad en dit zorgde voor veel beziens door de lokale bevolking wanneer we met de hele groep fout verkleed te voet de berg afkwamen. Gegarandeerd dat er enkele locale surfdudes aanwezig waren om te socializen met de Belgische surfers (lees meisjes).

In La Bounty was het niet uitzonderlijk dat ook de eigenares naar de ochtend toe mee op de toog stond te shaken omdat de muziek en sfeer de max waren. Zo breidde ook de dj-groep uit en kwamen er steeds meer verschillende muziekstijlen aan bod.


De Bataplan-party met dj en bijhorende livesaxofonist vormden een nog niet gezien aspect in de clubscene van San Sebastian. La terraza met zicht op de jachthaven en zee vormde dan ook het ideale decor als opwarming voor de party night. Ook Pamplona was voor ons altijd een hoogtepunt: een hele nacht fiesta op zijn Spaans met sangria, dansen, bullrun enz. De dag erna is klassiek de rustigste dag van de zomer op het camp omdat iedereen dan bekomt van de feestnacht.


Kwaliteit
Tien jaar geleden waren er niet veel surfcamps en die die er wel waren, lieten te wensen over. Vandaar dat wij het vooral beter wilden doen. Elk jaar kwamen er extra dingen bij op ons camp: een betere keuken en menu, meer surfboards en altijd in nieuwe staat, een grotere bar met dakterras, een trailer als stockage, een chill-out-tent met spelconsoles en moviecorner, darts,  pingpongtafels, trampolines, hangmatten, een miniramp, testcenter met polyester boards, betere geluidsinstallatie, … Als je als moni ideeën of bemerkingen had, werd er ook iets mee gedaan en dat werkte motiverend.

En dan nu het strafste verhaal: “De legende van het gescheurde scrotum!” Na een nachtje doorzakken in downtown Zarautz gaat Tom terug richting camp. In één van de straatjes waar hij door wandelt, hoort hij zijn maat roepen die hij eerder die nacht in dronken toestand was kwijtgespeeld. Die ligt te crashen in een voortuintje achter de haag van een huis. Tom neemt een aanloop en springt over de haag. Wat hij echter niet gezien had, was dat er een hek met opstaande pinnen achter de haag door liep. Gevolg: Tom met gespreide benen gespiest op een pin van het hek en zijn maat stomdronken op het gras liggend die hem niet kon helpen… Gelukkig was er een nuchtere monitor in de buurt die met Tom naar het ziekenhuis kon gaan. Diagnose: gescheurd scrotum. Auwch…

Nieuwsbrief

Blijf up to date

Schrijf je in op onze maandelijkse nieuwsbrief en mis geen enkele nieuwe trip!
Pssst... Misschien ontvang je ook wel een kortingsactie.

Je kan je op elk gewenst moment uitschrijven. Geen spam.